Park Kuźniczki

Park Kuźniczki zlokalizowany jest u zbiegu ulic Wajdeloty i Kilińskiego w Gdańsku-Wrzeszczu.

Park Kuźniczki położony jest nad Potokiem Strzyża we Wrzeszczu i zajmuje niewielki obszar 0,6 ha. Jest to park dworski w stylu przejściowym, swobodnym, z elementami geometrycznymi. W latach 2004 – 2005 park został wpisany do rejestru zabytków.

Powstanie Parku Kuźniczki wiąże się z nazwiskiem gdańskiego rajcy Michaela Gottfrieda Schmidta, w latach 1763 – 1802 właściciela posiadłości, w której skład wchodził obecny park. Schmidt – pierwszy właściciel parku – wzniósł rokokowy dworek, który zachował się przy obecnej ul. Wajdeloty 13. W 1807 roku założył aleję parkową, która prowadziła w kierunku Oliwy, w miejscu obecnej ul. Kilińskiego. Ówczesny park zajmował powierzchnię kilku hektarów i był uznawany za najpiękniejszy park w Gdańsku. O jego urodę dbał również kolejny właściciel – Georg Joseph Mattison. W 1896 r. znaczna część terenu parku została odsprzedana kampanii kolejowej, a następne ograniczenie powierzchni parku miało miejsce pod koniec XIX wieku w związku z powstaniem browaru.

Na początku XX wieku z dawnego parku pozostał tylko fragment, który wykorzystała restauracja mieszcząca się w pawilonie dobudowanym do rokokowego dworu. W okresie międzywojennym działała tam bardzo popularna wśród gdańszczan gospoda „Kleinhammerpark”. W altanie odbywały się koncerty, a część parku latem była ogródkiem restauracyjnym.

Po II wojnie światowej park wykorzystywany był jako ogródek jordanowski. Jego teren uległ kolejnej redukcji ze względu na rozbudowę browaru oraz klubu sportowego Start. Dawna altana parkowa, pomimo iż zachowała się w dobry stanie, przez nieprzemyślaną zabudowę znalazła się poza parkiem i niewiele osób wie o jej istnieniu.

Zachowany fragment parku został objęty rewaloryzacją w latach 2004 – 2005. Obecnie w parku znajduje się drewniana, stylowa altanka i niewielki plac zabaw dla dzieci, który jest wyposażony w urządzenia zabawowe. Otwarte koryto Potoku Strzyża ujęto obudową architektoniczną. Zieleń parkowa obejmuje drzewostan, żywopłoty, rozległe powierzchnie runa parkowego i bylin. W parku są również aleje spacerowe i place o nawierzchni klinkierowej oraz kamiennej.