Pałac Opatów
Pałac Opatów jest iluminowany od 1999 roku.
Pałac Opatów
Pałac Opatów znajdujący się w Parku Oliwskim to dawna rezydencja opatów cysterskich. Najstarsza część pałacu(skrzydło wschodnie) pochodzi z XV wieku, a w pierwszej połowie XVII wieku rozpoczęto budowę nowego, południowego skrzydła budynku. Przed rokiem 1740 pałac został przebudowany z polecenia opata Franciszka Zaleskiego, a w latach 1754-1756 ponownie z polecenie opata Jacka Rybińskiego. Powstał wówczas rokokowy, dwukondygnacyjny budynek nakryty mansardowym dachem o ścianach ozdobionych stiukowymi ornamentami.
Po kasacie klasztoru cystersów i śmierci w 1836 roku ostatniego opata Josepha Hochenzollern-Hechingena pałac przeszedł na własność króla pruskiego. W XIX wieku pałac zamieszkiwali emerytowany prezydent gdańskiej policji, pruscy generałowie, a także bratanica ostatniego opata Maria Hohenzollern-Hechingen. Po jej śmierci budynek wykorzystywano do celów administracyjnych.
W latach 20. XX wieku pałac był siedzibą Muzeum Krajowego Historii Gdańska, a w czasie II wojny światowej przerobiono go na magazyn. Pałac spłonął w 1945 roku i został odbudowany w latach 1958-1965 staraniem Muzeum Pomorskiego (później przemianowanego na Muzeum Narodowe), które zajęło część budynku na potrzeby Działu Etnograficznego. Po przeniesienie w końcówce lat 80. zbiorów etnograficznych do Spichlerza Klasztornego Pałac Opatów stał się siedzibą Oddziału Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego.
Źródło: gedanopedia.pl
