Kościół św. Ignacego
Kościół św. Ignacego iluminowany jest od 2005 roku.
Kościół św. Ignacego
Kościół św. Ignacego w dzielnicy Stare Szkoty przy ul. Brzegi został wzniesiony przez jezuitów w latach 1676-1677 w zastępstwie zniszczonego w czasie potopu szwedzkiego kościoła Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Budowniczym świątyni był gdański mistrz murarski Barthel Ranisch. W roku 1686 dobudowano do fasady kościoła wieżę zegarową z dzwonnicą.
Świątynia podczas oblężenia Gdańska w 1734 roku uległa znacznemu uszkodzeniu, przez co w latach 1748-1755 musiała zostać gruntownie przebudowana. Kościół został wówczas poszerzony i uzyskał kształt trójnawowej świątyni halowej. Jego fasadę zdobiły dwie symetryczne masywne wieżyczki. Jest jednym z nielicznych zachowanych w Gdańsku przykładów architektury barokowej.
Kościół do 1780 należał do jezuitów, a po kasacji zakonu zachował funkcję katolickiego kościoła filialnego w stosunku do Kaplicy Królewskiej. Był również kościołem szkolnym dla katolickiego Gimnazjum Akademickiego.
Mocno ucierpiał podczas oblężeń z okresu wojen napoleońskich w latach 1807 i 1813, tracąc zdobiące fasadę wieżyczki. W 1839 roku świątynia stała się kościołem parafialnym św. Ignacego.
W 1922 roku dokonano odnowienia fasady kościoła, a ponowny remont świątynia przeszła w latach 1946-1947, kiedy odbudowano ją z wojennych zniszczeń. Kolejną renowację fasady kościół przeszedł w latach 80. W 2011 roku kościołowi nadano tytuł kolegiaty Staroszkockiej pod wezwaniem św. Ignacego
Źródło: gedanopedia.pl
