Dwór Artusa
Iluminacja Dworu Artusa uruchomiona została w 1998 roku. Zmodernizowana została w 2006 roku.
Dwór Artusa
Dwór Artusa przy Długim Targu był miejscem spotkań kupców gdańskich, a także siedzibą giełdy. Obecnie jest obiektem muzealnym. Jego nazwa nawiązuje do imienia legendarnego króla Artura, zasiadającego ze swoimi rycerzami przy Okrągłym Stole.
Dwór Artusa w Gdańsku wzniesiony został w latach 1348-1350. Spłonął w 1476 roku i został odbudowany w latach 1477-1479. Gotycka bryła Dworu zachowała się bez zmian, wielokrotnie przebudowywana fasada uzyskała obecny wygląd w stylu niderlandzkiego manieryzmu w latach 1616-1617.
Oprócz miejsca spotkań kupców Dwór Artusa pełnił także funkcję miejsca, w którym odbywały się otwarte posiedzenia sądowe. Był również miejscem biesiad, a w jego piwnicach przechowywano piwo oraz wino.
Dwór Artusa był siedzibą sądu (ław) i centrum życia kulturalnego i towarzyskiego elit Gdańska do roku 1742, kiedy przekształcony został w kupiecką giełdą. Pełnił też funkcję obiektu reprezentacyjnego – przyjmowano w nim monarchów, odbywały się tu spotkania towarzystw naukowych i koncerty. Do celów reprezentacyjnych hala Dworu Artusa służyła do 1945 roku.
W 1945 roku Dwór uległ zniszczeniu w wyniku działań wojennych. Został odbudowany w latach 50. i po rekonstrukcji był siedzibą m.in. Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i Związku Polskich Artystów Plastyków. Po 1990 roku został przeznaczony na obiekt muzealny, a główna część Dworu – Wielka Hala – ponownie pełni funkcje reprezentacyjne.
Wnętrze Dworu Artusa wypełnione było obrazami oraz rzeźbami, które nie przetrwały działań wojennych. Cennym eksponatem Dworu jest wzniesiony w latach 1545-1546 Wielki Piec, który zniszczony w czasie wojny odbudowano w 1994-1995 roku. Piec ma 11 metrów wysokości, a na jego kaflach umieszczono wizerunki władców europejskich oraz innych osób z epoki. Do najcenniejszych w Polsce należą również zawieszone modele okrętów i zbroje turniejowe z końca XV i początku XVI wieku.
Źródło: gedanopedia.pl
